مقدس مآب ها
در آخر الزمان، مردم ریاکاری پیدا می شوند که دائما آیه قرآن و دعا می خوانند
«و یتنسکون » اظهار مقدس مآبی می کنند « حُدَثَاءُ سُفَهَاءُ» یک مردم تازه به دوران
رسیده احمقی هم هستند.تنها چیزی که این مقدس مآب ها به آن اعتنا ندارند،
امر به معروف و نهی از منکر است. « لَا یُوجِبُونَ أَمْراً بِمَعْرُوفٍ
وَ لَا نَهْیاً عَنْ مُنْکَرٍ إِلَّا إِذَا أَمِنُوا الضَّرَرَ» اینها تا مطمئن نشوند
که امر به معروف و نهی از منکر کوچکترین ضرری به ایشان نمی زند،
به آن تن نمی دهند. «یَطْلُبُونَ لِأَنْفُسِهِمُ الرُّخَصَ وَ الْمَعَاذِیرَ »
دائم دنبال این هستند که یک راه فراری برای امر به معروف و نهی از منکر پیدا کنند،
یک عذری بتراشند که خوب، دیگر نمی شود، دیگر ممکن نیست.
«یقبلون عَلَى الصَّلوةِ وَالصیّامِ وَما لا یکلفهم فی نفس وَ لَا مَالٌ»
دنبال آن عبادتهایی هستند که نه به جان، نه به مال و نه به حیثیتشان ضرر می زند
(مثل نماز و روزه) اما اگر وظیفه ای ضرری به جایی می زند، دیگر آن را قبول ندارند.
تا آنجا که می فرماید اگر نماز هم به کار یا حیثیت یا جانشان ضرر می زد،
آن را رها می کردند: «کَمَا رَفَضُوا أَسْمَى الْفَرَائِضِ وَ أَشْرَفَهَا»
همان طور که عالیترین و شریفترین فریضه ها را رها کردند، نماز را هم رها می کردند.
آن عالیترین و شریفترین فریضه ها کدام است؟ «إِنَّ الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْیَ عَنِ الْمُنْکَرِ
فَرِیضَةٌ عَظِیمَةٌ بِهَا تُقَامُ الْفَرَائِضُ» [امر به معروف و نهی از منکر] فریضه بزرگی است
که سایر فرایض به وسیله آن بپا می شود.
باید امر به معروف و نهی از منکر باشد تا نمازی باشد،تا زکاتی باشد،تا حجی باشد،
تا خمسی باشد، تا معاملاتی باشد،تا قانونی باشد، تا اخلاقی باشد. باز قسمتی
از این حدیث را حذف میکنم. فرمودند:«إنَّ الأمرَ بِالمَعروفِ وَالنَّهیَ عَنِ المُنکَرِ
سَبیلُ الأنبیاءِ» همانا امر به معروف و نهی از منکر راه همه پیامبران است«مِنْهَاجُ
الصُّلَحَاءِبِهَا تُقَامُ الْفَرَائِضُ وَ تَأْمَنُ الْمَذَاهِبُ وَ تَحِلُّ الْمَکَاسِبُ وَ
تُرَدُّ الْمَظَالِمُ وَ تُعْمَرُ الْأَرْضُ»[شیوه همه صالحان است] ،
واجبات خدا به این وسیله بپا داشته می شود،
راه ها به این وسیله امن می گردد، کسبها به این وسیله حلال
و مظالم به این وسیله باز می گردد، زمین به این وسیله آباد می شود.
برگرفته از اثر شهید مطهری
