|
پس از شهادت امام حسین علیه السلام ، یکی از سربازان عمر سعد، در حالی که گریه می کرد ، لباس فاطمه، دختر امام حسین را از او می گرفت. فاطمه از او پرسید: چرا گریه می کنی؟! مرد
پاسخ داد: لباس دختر پیامبر را غارت کنم ؛ اما گریه نکنم ! فاطمه گفت : پس رها
کن! پ.ن:بااصرار بر گناه وحرص دنیا ولذات آن نمیدانیم که آیا لباس دختر پیامبر را گرفته ایم ویا دل امام زمانمان را میشکنیم فقط می ترسیم شخص دیگری آن را انجام دهد ونیز غافل از خود وخدایم. |
امام موسی بن جعفر علیه السلام فرمودند: «خداوند متعال منادی دارد که هر
شبانهروز ندا می دهد: «مَهْلًا مَهْلًا عِبَادَ اللَّهِ عَنْ مَعَاصِی اللَّهِ فَلَوْ لَا بَهَائِمُ رُتَّعٌ
وَ صِبْیَةٌ رُضَّعٌ وَ شُیُوخٌ رُکَّعٌ لَصُبَّ عَلَیْکُمُ الْعَذَابُ صَبّاً تُرَضُّونَ بِهِ رَضّاً»؛
ای بندگان خدا!آهسته،آهسته،اینقدر شتابانبه سوی نافرمانی خدا حرکت نکنید
که اگربه خاطرحیوان های چرنده وکودکان شیرخوار وسالمندان
کمر خمیده نبود باران عذاب [الهی] بر پما می بارید و شما را از پا در می آورد.
امام علی (علیه السلام) فرزندش را به تعجیل در توبه توصیه می کنند:
"وَ أَنَّکَ طَرِیدُ الْمَوْتِ الَّذِی لَا یَنْجُو مِنْهُ هَارِبُهُ وَ لَا یَفُوتُهُ طَالِبُهُ وَ لَا بُدَّ أَنَّهُ مُدْرِکُهُ فَکُنْ مِنْهُ عَلَى حَذَرِ أَنْ یُدْرِکَکَ وَ أَنْتَ عَلَى حَالٍ سَیِّئَةٍ قَدْ کُنْتَ تُحَدِّثُ نَفْسَکَ مِنْهَا بِالتَّوْبَةِ فَیَحُولَ بَیْنَکَ وَ بَیْنَ ذَلِکَ فَإِذَا أَنْتَ قَدْ أَهْلَکْتَ نَفْسَکَ"
'و بدان که تو شکار مرگ هستى (مرگ به دنبال توست). مرگى که فرار کننده‌ى آن، رهائى از آن ندارد و کسی هم که طالب مرگ است از دست او نخواهد رفت و بناچار مرگ او را در مى یابد، پس بر حذر باش که مرگت فرا برسد و تو در حال بدى (گناه) باشى که در دل از آن توبه بگوئى، ولی مرگ مهلت نداده و میان تو و توبه ات، حائل گردد، که در این صورت تو خود را به دست هلاکت سپرده اى'.
