خدایا نکند وارثان خون این شهیدان در راهشان گام نزنند؟! نکند شیطانهای
کوچک با خون اینان خان شوند؟
نکند جان مایه ها، برای بی مایه های دون، سرمایه مقام شود. نکند زمین خونرنگ
به تسخیر هواداران نیرنگ در آید. نکند شهادت اینها پایگاه «دنائت» آنها بشود!؟
نکند میوه درخت فداکاری اینان را صاحبان ریاکاری بچینند؟!
نکند جنگ
یارانمان به چنگ فرنگی مسلکان افتد!؟ نکند خونین کفنان در غربت
بمیرند تا «خویش
باوران غرب» کام گیرند!؟
خدایا! ماندن چقدر دشوار است و در غربت زمین، بی یار و
یاور حضور داشتن،
همانند غیبت است. شهید مهدی رجب بیگی